Ciągle gdzieś pędzimy….
Świat przyśpiesza na naszych oczach. Szybsze środki transportu, szybsze komputery, szybszy obieg informacji sprawiają, że żyjemy w nieustającym pędzie. Boimy się zwolnić, co gorsza – często nie wiemy jak. A chcemy żyć lepiej. Ciągłe poczucie ogromu niezałatwionych spraw, przepracowanie, świadomość upływającego czasu, gdy jedna praca goni drugą, wywołują frustrację, a czasami bezsilność. Mamy wrażenie, że znaleźliśmy się w sytuacji bez wyjścia. Nowe technologie mają na celu nam pomóc, jeszcze lepiej zorganizować czas, jeszcze bardziej przyśpieszyć i zrobić jeszcze więcej. Liczni internetowi doradcy mówią nam: zorganizuj się lepiej, planuj, zarządzaj czasem. Wtedy nadal pędzimy, tylko w bardziej poukładany sposób. Jednak ciążąca na nas odpowiedzialność pozostaje taka sama.
Co robić, by zrzucić ten ciężar?
Już wieki temu jogini zastanawiali się nad tymi kwestiami. Mimo że nasze światy są zupełnie różne, pewne prawdy pozostają niezmienne. Przemyślenia joginów spisane zostały w dziele Jogasutry. Tekst ten powstał około 2000 lat temu, a jego twórcą był Patańdźali.
W Jogasutrach zostało napisane: „abhyasa vairagyabham tannirodhah” – praktyka i wyrzeczenie są środkiem do wyciszenia poruszeń świadomości. Abhyasa (czyli praca) i vairaghyabham (czyli odpuszczenie) dają spokój i radość z życia. Zatem już ponad 2000 lat temu ludzie zauważyli, że osiągnięcie spełnienia nie może opierać się tylko na samej pracy. Potrzebne jest umiejętne wyważenie działania i powstrzymywania się od niej.
Abhyasa,
czyli praca, jest fundamentem, dzięki któremu rozwijamy się i korzystamy z życia. Pełnię wolności daje zespolenie jej z vairaghyą, czyli odpuszczeniem. Czy rzeczywiście potrzebujemy aż tak wiele? Czy z listy rzeczy, które byśmy chcieli, możemy coś wykreślić? Co jest najistotniejsze, a co mniej ważne? Czy coś może wydarzyć się w naszym życiu później?
Warto przeanalizować listę swoich zaległości i zacząć odpuszczać. Doba nadal będzie trwała 24 godziny. Wydziel z niej czas na dom, pracę, rodzinę i dla siebie. Zaplanowane sprawy rozkładaj na większą przestrzeń czasową. Dzięki odpuszczaniu zacznij żyć powoli. Doświadczaj życia i smakuj każdą chwilę. Dzięki temu pojawi się ochota do życia, satysfakcja z wykonywanej pracy i prostych codziennych czynności. Pojawi się prostota życia.
Jak się tego nauczyć?
Rozpocznij praktykę jogi – ona uczy odpuszczania. Asany wykonuje się we własnym zakresie, bowiem wkładając zbyt duży wysiłek i napięcie w daną pozycję, nie wykonasz jej dobrze, będziesz niezadowolony z efektu i z siebie. W jodze trzeba odpuścić, by czerpać radość z praktyki, unikać kontuzji i frustracji. Przez regularne ćwiczenie jogi łatwiej będzie Ci wprowadzić te same zasady do własnego życia.